Paardrijden en naar Whistler

Gisterochtend was het dan zover, we zouden gaan paardrijden. Toen wij door de wekker gewekt werden en de gordijnen opensloegen zagen wij het slecht nieuws, heel veel regen! Na snel ons ontbijt te hebben genuttigd zijn wij vol met goede moed naar de paarden gelopen, die stonden eigenlijk onder onze hotelkamer. Samen met nog twee anderen werden we goed ingepakt voor de 3 uur durende tocht.

Nadat we een korte uitleg hadden gehad over hoe je een paard bediend werden wij gelijk op het beest geslingerd, en als sportieveling die ik ben ging ik uiteraard als eerst. Het paard waar ik op zat was een ouwe baas in het vak en was 'Moon' genaamd. Vervolgens werd Rianne op 'Manny' geslingerd genaamd naar de olifant uit Ice Age. Vervolgens gingen de paarden in standje automaat en gingen we al snel allerlei bospaden op/af. De regen hield aan maar de poncho's die wij hadden gekregen waren verbijsterend goed. Na een tocht van een uurtje kwamen wij bij een meertje aan waar wij een korte pauze hielden en wat verhalen uitwisselden. De tocht liep vanaf daar verder langs een rivier en ging voornamelijk down hil, vervolgens dwarsover de golfbaan en toen waren we weer terug bij het hotel. Tijdens de paarendtocht waren de schoenen doorweekt en deze heb ik laten drogen, alleen iets te goed. Een van Rianne haar schoenen begon een klein beetje te smelten (A).

Vervolgens een korte douche gepakt om weer een beetje op te warmen om vervolgens door te gaan naar de zalmen. Deze zouden uit het water moeten springen en lagen net iets verder dan de Hemlocken Falls, een van de mooiste watervallen in west Canada, hier zijn we ook even gestopt om te kijken. De weg was onverhard en het regende, de auto was aan het eind dan ook niet zwart maar meer een soort van modder beige. De waterval was prachtig, de zalmen hebben we niet gezien daar regende het te hard voor. De terugtocht was al even modderig als de heenweg en de auto was niet meer herkenbaar.

Vandaag hadden we een grote reis voor de boeg, van de Hemlecken Logde naar Whistler, een toch van ongeveer 500km waar we iets meer dan 6,5uur over zouden doen.

Opweg van de Logde naar Clearwater zijn we nog even gestopt bij een waterval die bijna net zo mooi als die van gisteren was, maar dan toch net niet. In Clearwater nog even getanked en volgas op weg naar onze bestemming. Het landschap onder weg verandert nogal vaak, van de Zweedse bossen naar de Franse petieterige wegen en de prachtige Italiaanse bergpassen, kortom er is veel te zien onderweg. Niet al het landschap is even mooi af en toe rij je door een stuk met een al afgestorven planten en bomen. In al het natuurgeweld zijn we vandaag 3 hertjes tegengekomen, deze zaten uiteraard net naast de snelweg. Om ze beter te bekijken zijn we een stukje van iemands voortuin in gereden. Nadat de hertjes waren vastgelegd op de gevoelige plaat weer snel door gereden, onderweg nog een keer gestopt voor koffie en een shot malple sirup.

Elke keer als we van snelweg veranderde, veranderde daarmee niet alleen het landschap maar ook het weer. Vandaag hebben er een paar uiterste gehad van 8c tot 20c, een bergpas in dichte mist en 10 minuten later in de volle zon en voornamelijk veel regen. Bij een van de afslagen het hoogtepunt van de dag. Toen we de bocht omkwamen liep daar ineens een jonge zwarte beer op de weg, wij vol in de remmen! Een 360 met een kleine salto zonder nahup, Hans van Zetten zou trots op ons zijn en het uitschreeuwen met de legendarische woorden 'hij staat, fenomenaal, hij staat'! De beer is veilig aan de overkant terecht gekomen en wij hebben daar uiteraard wat foto's van. Na de tocht de hebben overleefd zijn we dan eindelijk in Whistler aangekomen.

Whistler is een gezellig ski dorp, Rianne vind het ook erg mooi, dit heeft zij namelijk 26x in de eerste 5 minuten geroepen! Het is wel en stukje drukker dan de afgelopen dagen maar het is super mooi!